ปฐมบท แห่ง "ใบไม้หลายกำ"
มาคุยกันก่อน.....
ใบไม้หลายกำ (Bai Maai Laai Gum -- Multi Leaves) ? ชื่อนี้มาได้อย่างไร ?
ก่อนอื่นขอกล่าวคำทักทาย และ สวัสดี เพื่อนๆ นักท่องเว็บ เพื่อนนักอ่าน เหล่าบล็อกเกอร์ ทั้งหลาย ทั้งที่ตั้งใจแวะมาดู ผ่านมาดู หรือโผล่เข้ามาดูโดยบังเอิญ จากลิ้งค์ต่างๆ ส่งมา หรือ จากท่านอาจารย์กู้ (ก็ท่านอาจารย์ กูเกอร์ เซิร์ท -- Google Search นั้นแหละ) ส่งมา หรือมาจาก บรรดา เซิร์ท เอนจิ้น ต่างๆ อีกมากมายที่ไม่ได้เอ่ยถึง ณ ที่นี้
สำหรับที่มาที่ไปของบล็อกนี้ ความตั้งใจแรกเริ่มเดิมทีของผู้เขียนนั้น อยากมีพื้นที่ว่างสักที่ไว้เก็บไดอารี่ชีวิต ไว้เก็บความรู้ ความทรงจำต่างๆ ของตัวเราที่เก็บเล็กผสมน้อยมา เป็นเสมือนการย่อยข้อมูล ตกผลึกความคิด บันทึกช่วยจำ ความทรงจำดีๆ ในชีวิต ประสบการณ์ชีวิต และอื่นๆ อีกมากมายในชีวิต ฯลฯ และเป็นพื้นที่สำหรับแสดงความคิดเห็นส่วนตัว อย่างอิสระ (หมายเหตุ -- แต่สุดท้ายเพื่อน ๆ นักท่องเว็บแห่งดินแดนไซเบอร์ ทั้งหลาย มากมายหลายๆ คน ก็นำเนื้อหา หรือข้อมูลบางอย่างที่อยู่บนบล็อกแห่งนี้ นำไปอ้างอิงเชิงวิชาการ ส่วนเด็กๆ นักเรียนทั้งหลายก็นำไปทำการบ้านส่งคุณครู (เช่น ลูกๆ ของข้าพเจ้า เป็นต้น) นิสิตนักศึกษา ก็นำไปทำรายงานส่งอาจารย์ และอ้างอิงแหล่งข้อมูลว่ามาจากบล็อกนี้ เพราะฉะนั้น ผู้เขียนจึงต้องหมั่นเข้ามาปรับปรุงอัพเดต ข้อมูล บทความเก่าๆ บางเรื่อง contents และ articles ต่างๆ โดยได้ทำการแก้ไขเนื้อหาในส่วนที่เกี่ยวข้องกับข้อเท็จจริง ให้ถูกต้องให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ส่วนตรงไหนเป็นการสอดแทรกความคิดเห็นส่วนตัว เป็นบทวิเคราะห์ วิพากษ์วิจารณ์ ของตัวผู้เขียนเอง ผู้เขียนจะพยายามใส่หมายเหตุ และ/หรือ ใส่วงเล็บเอาไว้ให้ก็แล้วกัน โดยจะพยายามทำให้เท่าที่จะทำได้น๊ะครับ เพราะฉะนั้น กรุณาใช้วิจารณญาณส่วนตัวประกอบการตัดสินใจด้วย ครับ ) ดังนั้น ผู้เขียนจึงได้ทำตัวเป็นชาวบล็อกเกอร์อีกคน และได้ทำการสร้างและจัดทำบล็อกนี้ขึ้นมา
แล้วมันเกี่ยวข้องยังไงกับ "ใบไม้หลายกำ" ?
มาถึงตรงนี้แล้ว ผู้อ่านทุกท่านก็ยังคงมีปัญหาค้างคาใจอยู่ ถึงที่มาของชื่อ บล็อกแห่งนี้ ซึ่งผู้เขียนกำลังจะเฉลยให้ทราบ ณ ที่นี้ครับ
อันที่จริงแล้ว "ใบไม้กำมือเดียว" เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้าในพุทธศาสนา กล่าวคือ เมื่อครั้งที่พระพุทธองค์ กับพระภิกษุทั้งหลายกำลังเดินกันอยู่ในป่า พระพุทธองค์ได้ทรงกอบใบไม้ที่มีมากมายเกลื่อนกลาดอยู่ขึ้นมากำมือหนึ่งและทรงตรัสถามภิกษุทั้งหลายว่า ใบไม้ในกำมือนี้มากหรือน้อยเมื่อเทียบกับใบไม้หมดทั้งป่า ภิกษุทั้งหลายก็ตอบว่า ใบไม้ทั้งป่ามีอยู่มากกว่ากันมากจนมิอาจนำมาเปรียบเทียบได้ พระพุทธองค์จึงตรัสว่า เรื่องที่ตรัสรู้และรู้นั้นมันมาก เท่ากับใบไม้ทั้งป่า แต่เรื่องที่จำเป็นที่ควรรู้ ควรนำมาสอน และนำมาปฏิบัติ อันได้แก่ "เรื่องการดับทุกข์" นั้น เท่ากับใบไม้กำมือเดียว สรุปความ คือ พระพุทธองค์ทรงค้นพบสัจธรรม ว่า อันองค์ความรู้ ความจริง ต่างๆ นานา ในสากล จักรวาลนั้น มีมากมายเหลือคณานับดุจใบไม้ในป่าใหญ่ (แบ่งเป็นศาสตร์ความรู้เฉพาะในเรื่องต่างๆ ก็คงได้อีกหลายเรื่อง หลายหมวด คงเป็น "ใบไม้ได้อีกหลายกำมือ" -- ผู้เขียนเปรียบเอง) แต่องค์ความรู้อื่นๆ อีกมากมายเหล่านั้น พระพุทธองค์มิได้ให้ความสนใจ หรือให้ความสำคัญที่จะนำมาสอน แต่ได้เลือกมาเพียงใบไม้เพียงกำมือเดียว มาสอนเนื่องจากใบไม้กำมือเดียวนี้ คือ "ทางแห่งความหลุดพ้น" ส่วนอื่น ๆ นั้นไม่เป็นประโยชน์ต่อความหลุดพ้นจึงมิได้นำมาสอน ...ดั่งคำกลอนของท่านพุทธทาสที่ว่า :
แต่ตัวผู้เขียนนั้น ยังคงมิได้หลุดพ้น ยังคงวนเวียนอยู่ในสงสารวัฏ ก็ยังคงเสียดาย บรรดาองค์ความรู้ เกร็ดเล็กเกร็ดน้อย เรื่อง ปกิณกะ ตลอดจนเรื่องต่างๆ ในชีวิต ฯลฯ จึงขอเก็บตก กอบใบไม้รวบมันมารวมเป็นกองเข้าด้วยกันเป็นหมวดหมู่ เป็นใบไม้อีกสักหลายๆ กำ ไว้ศึกษา ตามประสาของคนใฝ่รู้ แม้ว่าเรื่องเหล่านี้อาจมิใช่แก่นสาระสำคัญ แห่งการนำไปสู่การดับทุกข์ ดังธรรมอันประเสริฐแห่ง พระสมณะโคดม องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็ตาม ดังนั้นผู้เขียนจึงเกิดปิ๋งไอเดีย และจึงเกิดเป็นที่มาของ ชื่อ "ใบไม้หลายกำ (Bai Maai Laai Gum -- Multi Leaves -- http://www.multileaves.blogspot.com)" ของบล็อกแห่งนี้ ที่ท่านผู้อ่านทุกท่านกำลังอ่านอยู่ในขณะนี้ เอวังด้วยประการฉะนี้แล
ผู้เขียน: บุญชาย ทวีเติมสกุล
ลิขสิทธิ์บทความ: Copyright © 2009 Boonchai Thaveetermsakul
มาคุยกันก่อน.....
ใบไม้หลายกำ (Bai Maai Laai Gum -- Multi Leaves) ? ชื่อนี้มาได้อย่างไร ?
ก่อนอื่นขอกล่าวคำทักทาย และ สวัสดี เพื่อนๆ นักท่องเว็บ เพื่อนนักอ่าน เหล่าบล็อกเกอร์ ทั้งหลาย ทั้งที่ตั้งใจแวะมาดู ผ่านมาดู หรือโผล่เข้ามาดูโดยบังเอิญ จากลิ้งค์ต่างๆ ส่งมา หรือ จากท่านอาจารย์กู้ (ก็ท่านอาจารย์ กูเกอร์ เซิร์ท -- Google Search นั้นแหละ) ส่งมา หรือมาจาก บรรดา เซิร์ท เอนจิ้น ต่างๆ อีกมากมายที่ไม่ได้เอ่ยถึง ณ ที่นี้
สำหรับที่มาที่ไปของบล็อกนี้ ความตั้งใจแรกเริ่มเดิมทีของผู้เขียนนั้น อยากมีพื้นที่ว่างสักที่ไว้เก็บไดอารี่ชีวิต ไว้เก็บความรู้ ความทรงจำต่างๆ ของตัวเราที่เก็บเล็กผสมน้อยมา เป็นเสมือนการย่อยข้อมูล ตกผลึกความคิด บันทึกช่วยจำ ความทรงจำดีๆ ในชีวิต ประสบการณ์ชีวิต และอื่นๆ อีกมากมายในชีวิต ฯลฯ และเป็นพื้นที่สำหรับแสดงความคิดเห็นส่วนตัว อย่างอิสระ (หมายเหตุ -- แต่สุดท้ายเพื่อน ๆ นักท่องเว็บแห่งดินแดนไซเบอร์ ทั้งหลาย มากมายหลายๆ คน ก็นำเนื้อหา หรือข้อมูลบางอย่างที่อยู่บนบล็อกแห่งนี้ นำไปอ้างอิงเชิงวิชาการ ส่วนเด็กๆ นักเรียนทั้งหลายก็นำไปทำการบ้านส่งคุณครู (เช่น ลูกๆ ของข้าพเจ้า เป็นต้น) นิสิตนักศึกษา ก็นำไปทำรายงานส่งอาจารย์ และอ้างอิงแหล่งข้อมูลว่ามาจากบล็อกนี้ เพราะฉะนั้น ผู้เขียนจึงต้องหมั่นเข้ามาปรับปรุงอัพเดต ข้อมูล บทความเก่าๆ บางเรื่อง contents และ articles ต่างๆ โดยได้ทำการแก้ไขเนื้อหาในส่วนที่เกี่ยวข้องกับข้อเท็จจริง ให้ถูกต้องให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ส่วนตรงไหนเป็นการสอดแทรกความคิดเห็นส่วนตัว เป็นบทวิเคราะห์ วิพากษ์วิจารณ์ ของตัวผู้เขียนเอง ผู้เขียนจะพยายามใส่หมายเหตุ และ/หรือ ใส่วงเล็บเอาไว้ให้ก็แล้วกัน โดยจะพยายามทำให้เท่าที่จะทำได้น๊ะครับ เพราะฉะนั้น กรุณาใช้วิจารณญาณส่วนตัวประกอบการตัดสินใจด้วย ครับ ) ดังนั้น ผู้เขียนจึงได้ทำตัวเป็นชาวบล็อกเกอร์อีกคน และได้ทำการสร้างและจัดทำบล็อกนี้ขึ้นมา
แล้วมันเกี่ยวข้องยังไงกับ "ใบไม้หลายกำ" ?
มาถึงตรงนี้แล้ว ผู้อ่านทุกท่านก็ยังคงมีปัญหาค้างคาใจอยู่ ถึงที่มาของชื่อ บล็อกแห่งนี้ ซึ่งผู้เขียนกำลังจะเฉลยให้ทราบ ณ ที่นี้ครับ
อันที่จริงแล้ว "ใบไม้กำมือเดียว" เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้าในพุทธศาสนา กล่าวคือ เมื่อครั้งที่พระพุทธองค์ กับพระภิกษุทั้งหลายกำลังเดินกันอยู่ในป่า พระพุทธองค์ได้ทรงกอบใบไม้ที่มีมากมายเกลื่อนกลาดอยู่ขึ้นมากำมือหนึ่งและทรงตรัสถามภิกษุทั้งหลายว่า ใบไม้ในกำมือนี้มากหรือน้อยเมื่อเทียบกับใบไม้หมดทั้งป่า ภิกษุทั้งหลายก็ตอบว่า ใบไม้ทั้งป่ามีอยู่มากกว่ากันมากจนมิอาจนำมาเปรียบเทียบได้ พระพุทธองค์จึงตรัสว่า เรื่องที่ตรัสรู้และรู้นั้นมันมาก เท่ากับใบไม้ทั้งป่า แต่เรื่องที่จำเป็นที่ควรรู้ ควรนำมาสอน และนำมาปฏิบัติ อันได้แก่ "เรื่องการดับทุกข์" นั้น เท่ากับใบไม้กำมือเดียว สรุปความ คือ พระพุทธองค์ทรงค้นพบสัจธรรม ว่า อันองค์ความรู้ ความจริง ต่างๆ นานา ในสากล จักรวาลนั้น มีมากมายเหลือคณานับดุจใบไม้ในป่าใหญ่ (แบ่งเป็นศาสตร์ความรู้เฉพาะในเรื่องต่างๆ ก็คงได้อีกหลายเรื่อง หลายหมวด คงเป็น "ใบไม้ได้อีกหลายกำมือ" -- ผู้เขียนเปรียบเอง) แต่องค์ความรู้อื่นๆ อีกมากมายเหล่านั้น พระพุทธองค์มิได้ให้ความสนใจ หรือให้ความสำคัญที่จะนำมาสอน แต่ได้เลือกมาเพียงใบไม้เพียงกำมือเดียว มาสอนเนื่องจากใบไม้กำมือเดียวนี้ คือ "ทางแห่งความหลุดพ้น" ส่วนอื่น ๆ นั้นไม่เป็นประโยชน์ต่อความหลุดพ้นจึงมิได้นำมาสอน ...ดั่งคำกลอนของท่านพุทธทาสที่ว่า :
กลอน "ใบไม้กำมือเดียว"สัพพัญญูรู้ทั่วไป เปรียบใบไม้หมดทั้งป่า
แต่เลือกคัดเอามา สอนชี้นำกำมือเดียว ฯโดย.. ท่านพุทธทาสภิกขุ
แต่ตัวผู้เขียนนั้น ยังคงมิได้หลุดพ้น ยังคงวนเวียนอยู่ในสงสารวัฏ ก็ยังคงเสียดาย บรรดาองค์ความรู้ เกร็ดเล็กเกร็ดน้อย เรื่อง ปกิณกะ ตลอดจนเรื่องต่างๆ ในชีวิต ฯลฯ จึงขอเก็บตก กอบใบไม้รวบมันมารวมเป็นกองเข้าด้วยกันเป็นหมวดหมู่ เป็นใบไม้อีกสักหลายๆ กำ ไว้ศึกษา ตามประสาของคนใฝ่รู้ แม้ว่าเรื่องเหล่านี้อาจมิใช่แก่นสาระสำคัญ แห่งการนำไปสู่การดับทุกข์ ดังธรรมอันประเสริฐแห่ง พระสมณะโคดม องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็ตาม ดังนั้นผู้เขียนจึงเกิดปิ๋งไอเดีย และจึงเกิดเป็นที่มาของ ชื่อ "ใบไม้หลายกำ (Bai Maai Laai Gum -- Multi Leaves -- http://www.multileaves.blogspot.com)" ของบล็อกแห่งนี้ ที่ท่านผู้อ่านทุกท่านกำลังอ่านอยู่ในขณะนี้ เอวังด้วยประการฉะนี้แล
บทความนี้ เขียนโดย: บุญชาย ทวีเติมสกุล - © 2009 Boonchai Thaveertermsakul
เกี่ยวกับผู้เขียน:
บุญชาย ทวีเติมสกุล เป็น นักเขียนอิสระ มีผลงานการเขียนที่เป็น บทความวิชาการ และเรื่องทั่วไป ทั้งภาษาไทย และภาษาอังกฤษ ลงเผยแพร่บทความทางอินเตอร์เน็ด เว็บไซต์ และ บล็อกต่างๆ อาทิ i-Prosper , i-Technology News , OZ OmniscienceZ , Erudite Owl , Neo Liners International Blog , และ Multi Leaves เป็นต้น
